Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Η Μπαρτσελόνα... παρουσιάζει Σουάρες!

Η Μπαρτσελόνα... παρουσιάζει Σουάρες!

Υπάρχει μια παράδοση στα Δημοτικά σχολεία της Αγγλίας στη επιστροφή των παιδιών στα θρανία έπειτα τις διακοπές του καλοκαιριού.
Οι εκπαιδευτικοί τους βάζουν έκθεση με θέμα «Τι έκανα στις καλοκαιρινές διακοπές». Βέβαια, όλοι ξέρουν πως αυτό γίνεται για να ξεκουραστούν ακόμα μια ημέρα οι δάσκαλοι, αφού η μεγαλύτερη έκθεση δεν ξεπερνά τις 100 λέξεις...
Αυτό μπορεί να γίνει και στη... Βαρκελώνη, στην επιστροφή των Πικέ, Μέσι, Νεϊμαρ και Σουάρες στο Καμπ Νου... 
Τα τρία τελευταία αστέρια θα αποτελούν την ομάδα όνειρο, αν οι θεραπευτές καταφέρουν να κάνουν εξαιρετική δουλειά μετά τις αρνητικές εμπειρίες του Μουντιάλ. 
Ο Λουίς Ενρίκε έχει μερικούς μήνες μπροστά του για να σχεδιάσει ένα πονηρό πλάνο, μιας και ο Σουάρες δεν θα μπορεί να παίξει μπάλα. Ο Ουρουγουανός το πάλεψε, αλλά δεν δικαιώθηκε και η FIFA δεν του επιτρέπει να κάνει ούτε ζέσταμα... «Δεν σκότωσε κανένα, και του φέρονται σα να είναι εγκληματίας» παραπονέθηκε στη «Sport» ο Μαρία Κασανόβας. 
 Υπάρχουν τέσσερις λόγοι που μπορεί ο Σουάρες να είναι... νόμιμος στην Βαρκελώνη!
Να βάλουν τον Ουρουγουανό σε ένα ανοιχτό πούλμαν σε τουρ στη Βαρκελώνη, ώστε να τον βλέπουν ως τουρίστα. Ωστόσο, πρέπει να βεβαιωθούν πως όλοι στην πόλη θα ξέρουν την ώρα αναχώρησης
Να... νοικιάσουν έναν σωσία του Σουάρες, να τον έχουν στην αίθουσα Τύπου του Καμπ Νου, ο οποίος θα έχει ένα ακουστικό στο αυτί. Ο αληθινός Σουάρες θα βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα και θα του μεταφέρει τις απαντήσεις. 
Να χρησιμοποιήσουν την ίδια τεχνολογία, όπως αυτή του Σακούρ που έφερε στη σκηνή τον... Μάικλ Τζάκσον. Με ένα ολόγραμμα να προβάλλουν τον Σουάρες στον αγωνιστικό χώρο του Καμπ Νου, χωρίς ο παίκτης να πατά το πόδι του στον χλοοτάπητα. 
Να βάλουν τον πρόεδρο, Μπερτομέου να έχει έναν εικονικό Σουάρες, στα γόνατά του και να του λέει: «Πως αισθάνεσαι Λουίς; Πάντα ήθελες να παίξεις στη Μπαρτσελόνα; Η Ρεάλ μυρίζει όπως ένας γέρος... Χοχο... Μπράβο Λουίς»

http://www.gazzetta.gr/fourfourtwo/article/634801/i-mpartselona-paroysiazei-soyares

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

World Cup 2014: The inside story of what went wrong for Brazil against Germany - and identity of their new coach


By Jason Burt 

Luiz Felipe Scolari's future as Brazil coach has been called further into question as more detail has emerged as to how he appeared to shockingly lose the plot ahead of the disastrous World Cup semi-final against Germany.
Scolari is expected to be sacked after Saturday's Third and Fourth Place Play-Off in Brasilia against Holland - with genuine fears that Brazilians fans might actually boycott the match or those who do attend may turn it into a disenchanted protest against the Selacao and the tournament as a whole.
The former coach of Sao Paulo club Corinthians, Tite, is already being lined up as Scolari's replacement, although there have been suggestions that Felipao might try to cling on to his job until the end of the year.
However, the backlash against him has become increasingly angry with Scolari having apparently changed his team selection and tactics at 11am on Wednesday - just six hours before kick-off in Belo Horizonte - much to the astonishment of the players.
Brazil had trained with three powerful midfielders in Luiz Gustavo, Fernandinho and Paulinho to try and combat the strength of the formidable German midfield of Bastian Schweinsteiger, Sami Khedira and Toni Kroos.

But then Scolari shocked his players by changing his line-up - bringing in the diminutive winger Bernard and leaving out Paulinho and attempting to attack the Germans. It is understood Brazil did not even try this formation in training and Bernard's inclusion, plus the persistence with the out-of-form striker Fred, left some players bewildered.

The Brazil players in a heated debate after defeat to Germany. AP
There were further changes that unbalanced the team with Scolari having to include central defender Dante as a replacement for suspended captain Thiago Silva, even though the Bayern Munich player has barely featured for club and country in the last three months.
This also meant that David Luiz, who probably also should not have been chosen as captain, had to switch across to the left-hand side of the centre of defence, where he is far less comfortable. He struggled.
But it was the complete failure to try and match up to the German midfield which was most puzzling, especially with Bernard's inclusion. The 21-year-old is undoubtedly talented and Scolari may have felt that playing him at home - he is from Belo - might inspire him, Brazil and the supporters but it played into Germany's hands.
The tactics were suicidal, particularly given they had not been practised, with most commentators assuming Scolari would include the more combative Willian.
Scolari has cut a broken, distraught figure in recent days with the criticism of Neymar's agent Wagner Ribeiro that the 65-year-old coach was "an old jerk, arrogant, repulsive, conceited and ridiculous". Neymar later distanced himself from his agent's comments but stopped short of endorsing Scolari to carry on.
There are also real concerns that Saturday's game in Brasilia against the Dutch could take place before a half-empty stadium and with the Brazilian team being barracked. If that does happen it would seal Scolari's fate.
It seems very unlikely he will be allowed to carry on in any case with a real appetite for change after the World Cup. Tite, aged 53, is the favourite to take over having led Corinthians to the Copa Libertadores and Fifa Club World Cup (when they beat Chelsea) double in 2012. He has been out of work since leaving Corinthians last December and is understood to be keen to take over and will also institute a change of style.
--
Mick Jagger was in attendance at the World Cup semi-final between Argentina and Holland at the Corinthians Arena in Sao Paulo although he attempted to cut a low-profile figure by pulling a baseball cap firmly over his head.
The Rolling Stone was also at Brazil's semi-final defeat to Germany in Belo Horizonte the previous evening and faced something of a social media backlash as he was labeled a footballing curse because of the shocking 7-1 result.
Brazilians dubbed him "pe frio" ("cold foot"), meaning a jinx, because his presence was blamed for such a disastrous effect on their team. Jagger attended the matches with son Lucas whose mother Luciana Giminez is Brazilian.
In 2010 Jagger supported the United States - who lost to Ghana, England who lost to Germany and Brazil who lost to Holland in the quarter-finals. Jagger proved a jinx for the Dutch this time round as they lost the penalty shoot-out but it was also another result that went against Brazil given it took their fierce rivals Argentina to the final which represented their worst nightmare.
--
One Argentinian deemed not good enough for the country's World Cup squad is goalkeeper Willy Caballero who has nevertheless been signed by Manchester City from Malaga on a three-year deal. The arrival of the 32-year-old should set an alarm bell ringing for first-choice goalkeeper Joe Hart whose position is now under real threat from the man who kept goal at the Spanish club for City manager Manuel Pellegrini.
The Chilean has been adamant that he wants real competition for the goalkeeper's spot with Hart having lost his place last season, for a while, to under-study Costel Pantilimon although there was no real faith at the club that he could remain as No 1. Hart returned but he has clearly not convinced.
Caballero is a different case. He made it plain to City during talks that he wanted the chance to challenge Hart and not just come to warm the bench and that will happen. He will be given the chance to replace Hart. There is also real concern at City that Hart has stalled in terms of his development and maturity - he had a poor World Cup also - especially given, at 27, he can no longer be classified as a young goalkeeper.



Η απίστευτη ατάκα του Μαστσεράνο

Η απίστευτη ατάκα του Μαστσεράνο!


Τουλάχιστον άξιζε τον πόνο!

Ο Χαβιέ Μαστσεράνο σε δηλώσεις του για τον ημιτελικό με την Ολλανδία αναφέρθηκε στην προσπάθειά του να κόψει το σουτ του Ρόμπεν στις καθυστερήσεις.

Τότε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια αποκάλυψε τι… έπαθε:

«Στρέτσαρα τον πρωκτό μου σε αυτή την κίνηση», είπε ο Μαστσεράνο και συνέχισε:

«Ο πόνος ήταν τρομερός. Νόμιζα πως δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω. Πίστευα ότι ήταν πολύ πιο μπροστά από εμένα. Θα μπορούσα να έχω κάνει πέναλτι. Ευτυχώς όχι. Όμως πιστεύω ότι ήταν κάτι που ο καθένας θα το έκανε», κατέληξε.


http://www.sport-fm.gr/article/i-apisteuti-ataka-tou-mastserano/775977

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Τα 100 καλύτερα γκολ της Μασία τη σεζόν 2013/14

Τα 100 καλύτερα γκολ της Μασία τη σεζόν 2013/14



Πηγή:sport24



Το βίντεο που θα σε βάλει στο κλίμα για το τι έρχεται στην Μπαρτσελόνα! Δείτε ή μάλλον ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ τα 100 καλύτερα γκολ της Μασία για τη σεζόν 2013/2014 όπως τα επέλεξαν οι μπλαουγκράνα.










Γιατί λείπουν οι μαύροι Βραζιλιάνοι από τις κερκίδες του Μουντιάλ;

Το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου του 2014 της Βραζιλίας συνοδεύτηκε από συνεχείς συγκρούσεις, μάχες στους δρόμους, πορείες, διαμαρτυρίες και οδομαχίες ανάμεσα σε πολίτες της χώρας και τις Αρχές.
Όλα αυτά, πίσω από τις κάμερες που ασχολήθηκαν με τα επεισόδια λιγότερο σε σχέση με την κάλυψη της ίδιας της διοργάνωσης.
Μέσα στα γήπεδα, τα πράγματα ήταν σαφώς πιο ήρεμα, μιας και η αστυνόμευση ήταν παραπάνω από ισχυρή, ιδίως τις μέρες που έπαιζε η εθνική ομάδα της Βραζιλίας.
Γιατί όμως στις κερκίδες των γηπέδων είδαμε κατά βάση λευκούς Βραζιλιάνους; Ο Felipe Araujo, αρθρογράφος του Guardian, αποφάσισε να αναλύσει το γεγονός μιας και ο ίδιος είναι Βραζιλιάνος στην καταγωγή.
Γράφει ο Felipe: "Θεωρητικά, το Παγκόσμιο Κύπελλο θα έπρεπε να δείξει την πολυπολιτισμικότητα της χώρας μας. Το μόνο όμως που κατάφερε, είναι να δείξει τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις που υπάρχουν εδώ".
Οι διαφημιστικές καμπάνιες, οι αφίσες, οι καρτ ποστάλ, οι διαδικτυακές προσπάθειες απεικόνιζαν μια χώρα που ήταν η χώρα του "ουράνιου τόξου", ή αλλιώς το "rainbow nation" όπως την αποκαλούν.
Όμως, την ώρα του αγώνα, οι κερκίδες δεν μοιάζουν με ψηφιδωτό χρωμάτων. Στα γήπεδα κυριάρχησαν οι λευκοί φίλαθλοι, οι πιο εύρωστοι οικονομικά.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, πάνω από το 50% του πληθυσμού της Βραζιλίας είναι μαύροι ή μιγάδες. Στη χώρα υπάρχουν επίσης πάρα πολλοί άνθρωποι αφρικανικής καταγωγής. Η παρουσία τους είναι ξεκάθαρη στις φαβέλες και στις μεγαλουπόλεις, κυρίως στις φτωχογειτονιές.
Οι ίδιοι είναι η πλειοψηφία στις τοπικές, παραδοσιακές εορτές στις οποίες και συμμετέχουν μαζικά. Οι ντόπιοι χοροί, η σάμπα, οι ρυθμοί της Βραζιλίας, ανήκουν σε αυτούς.
Άνθρωποι που δεν δίνουν ωστόσο το "παρών" εντός γηπέδου. Οι μαύροι έχουν λάβει τον ρόλο των μικροπωλητών. Στήνουν τις καντίνες τους, πουλάνε αναψυκτικά και σάντουιτς, περιμετρικά γύρω από τα γήπεδα και τις φαβέλες που εκκενώθηκαν λίγο πριν την πρώτη σέντρα της διοργάνωσης, αφήνοντας χιλιάδες χωρίς σπίτι.
Το παράδοξο, είναι πως μαύροι είναι και οι περισσότεροι αστυνομικοί που φροντίζουν για την ασφάλεια των γηπέδων.
Ο Felipe Araujo παρακολούθησε το παιχνίδι Γαλλίας-Γερμανίας που έγινε στις 4 Ιουλίου στο θρυλικό Μαρακανά. Εκεί, οι περισσότεροι φίλαθλοι ήταν λευκοί. Ή μάλλον, και εκεί.
Λίγο μετά, εκτός γηπέδου, βρέθηκε σε κοντινή καφετέρια όπου παρακολούθησε σε τηλεόραση τον αγώνα Βραζιλία-Κολομβία μαζί με άλλους φιλάθλους. Μαύρους στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
 
Μπροστά από τις γιγαντοοθόνες, οι άνθρωποι με τις μπύρες στο χέρι, δεν ήταν οι λευκοί κάτοικοι της χώρας.
Η τοπική εφημερίδα Folha de S. Paulo δημοσιοποίησε στις 29 Ιουνίου έρευνα σύμφωνα με την οποία στους 693 θεατές που παρακολούθησαν το ματς Βραζιλίας-Χιλής το 67% των Βραζιλιάνων ήταν λευκοί και το 90% ανήκε στις ανώτερες τάξεις της χώρας.
Οι τιμές είναι απαγορευτικές για τους πιο φτωχούς της χώρας. Ένα εισιτήριο για τον αγώνα Βραζιλίας- Χιλής κόστιζε από 25 ως 2000 δολάρια ενώ οι φθηνές θέσεις αποτελούσαν μόνο το 5% του σταδίου.
Ο κατώτατος μισθός στη Βραζιλία, είναι 330 δολάρια ανά μήνα.
Αντίθετα με τη Νότια Αφρική και τις ΗΠΑ, δεν υπάρχει "μαύρη μεσαία τάξη" στη χώρα και δεν υπάρχει μαύρη πολιτική ομάδα.
Από την άλλη, οι περισσότεροι παίκτες της ομάδας της χώρας είναι μαύροι και μιγάδες, όπως ο σούπερ σταρ Neymar. Πολλοί όμως απαρνούνται την καταγωγή τους. Παράδειγμα είναι ο Ronaldo και ο Pele που δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τα δικαιώματα των μαύρων της χώρας και με τις ταξικές διακρίσεις.
Όταν ρώτησαν τον Neymar αν έχει υποστεί ρατσιστική διάκριση, είπε: "Ποτέ. Ούτε εντός, ούτε εκτός γηπέδου. Εξάλλου δεν είμαι μαύρος, είμαι;".
Υπενθυμίζεται ότι η "νόμιμη" σκλαβιά καταργήθηκε στη Βραζιλία το μακρινό 1888.
Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο  Carlos Costa Ribeiro που μίλησε στην εφημερίδα  Globe του Καναδά:
"Όχι, δεν μιλάμε συγκεκριμένα εδώ για ρατσιστική διάκριση. Θα μιλούσαμε για κάτι τέτοιο αν απαγορεύονταν να πωλούνται εισιτήρια σε μαύρους. Στην ουσία, τα εισιτήρια είναι ακριβά για τους περισσότερους μαύρους. Ωστόσο οι μαύροι δεν είναι πλούσιοι γιατί υπάρχει ρατσιστική διάκριση στον τομέα εύρεσης εργασίας, στις ευκαιρίες που έχουν για εργασιακή ανέλιξη εν έτει 2014".
Το 2012 η χώρα ψήφισε νόμο που απαιτεί τα δημόσια πανεπιστήμια να διαθέτουν τις μισές εισαγωγές τους στους πολύ φτωχούς μαθητές των σχολείων της χώρας και να αυξήσουν κατά πολύ τον αριθμό των φοιτητών και σπουδαστών αφρικανικής καταγωγής σε όλη την χώρα.
Βραζιλιάνοι αξιωματούχοι δήλωσαν τότε ότι ο νόμος σήμανε μια σημαντική στροφή όσον αφορά την προσφορά ευκαιριών για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Ωστόσο, στην πράξη, ακόμα και σήμερα οι ευκαιρίες στον τομέα εύρεσης εργασίας δεν είναι οι ίδιες για τον μαύρο πληθυσμό. "Στο συγκεκριμένο θέμα η Βραζιλία έχει βάλει αυτογκόλ", καταλήγει το άρθρο του Guardian.

Τρώτε κ δεν αδυνατίζετε;;



Runner Magazine Το παράδοξο των δρομέων
Η προετοιμασία για έναν αγώνα εκτός από το προπονητικό πλάνο που βασίζεται στις δυνατότητες και τις ανάγκες του δρομέα, χρειάζεται οπωσδήποτε και ένα διατροφικό πρόγραμμα που να συμβάλλει στην ιδανική αθλητική απόδοση αλλά και να ταιριάζει στις συνήθειές του. Άλλωστε η περίοδος προετοιμασίας μεταφράζεται σε αρκετές ώρες προπόνησης την εβδομάδα τόσο για τους έμπειρους δρομείς όσο και για κάποιον που ετοιμάζεται για τον πρώτο του αγώνα. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο σε αυτή την περίοδο να δυσκολεύεται κανείς να διατηρήσει το σωματικό του βάρος- είτε αυτό σημαίνει ότι παίρνει κιλά, είτε ότι χάνει. Ας δούμε γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό.
Μείωση σωματικού βάρους
Πολυάριθμες μελέτες συσχετίζουν το χαμηλό σωματικό βάρος και σωματικό λίπος με τη βελτίωση της αθλητικής απόδοσης. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί τους δρομείς σε περιορισμό της διατροφικής τους πρόσληψης, είτε από φόβο μήπως πάρουν βάρος, είτε επειδή απλώς θέλουν να βελτιώσουν περαιτέρω την απόδοσή τους μειώνοντας κι άλλο το βάρος τους. Παρόλα αυτά είναι σημαντικό στη διάρκεια της προετοιμασίας για έναν αγώνα να καλύπτονται οι ανάγκες του οργανισμού πριν, κατά την διάρκεια και μετά την προπόνηση για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης.
Σε αθλητές υψηλού επιπέδου ή έντονου προπονητικού προγράμματος η μία προπόνηση από την επόμενη μπορεί να απέχουν μόνο 12 ή 24 ώρες και αυτός είναι ένας από τους παράγοντες που δυσκολεύουν έναν δρομέα να καταναλώσει αρκετά γεύματα και να καλύψει τις ανάγκες του. Φυσικά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάτε ότι τα σωστά γεύματα αποτελούν κλειδί για την επιτυχία του προγράμματος. 

Αντιμετώπιση
Όλα ξεκινούν από το γεύμα αποκατάστασης της προηγούμενης προπόνησης. Ειδικά τις μέρες που οι προπονήσεις απέχουν 12 ώρες ή λιγότερο είναι πολύ σημαντικό να καταναλώνετε μέσα στα πρώτα 30 λεπτά μετά την άσκηση ένα γεύμα πλούσιο σε υδατάνθρακες υψηλού γλυκαιμικού δείκτη (όπως το λευκό ψωμί, το ρύζι, οι πατάτες, το μέλι, τα corn flakes). Η παράλληλη πρόσληψη πρωτεΐνης στο γεύμα αποκατάστασης φαίνεται να συμβάλει στην αποκατάσταση των μυϊκών πρωτεϊνών εφοδιάζοντας τον οργανισμό με τα απαραίτητα αμινοξέα. Ιδανικά, και τα επόμενα γεύματα καλό είναι να έχουν αντίστοιχη σύνθεση και να καταναλώνονται κάθε 2 ώρες για τις επόμενες 6 ώρες. Σε περιόδους έντονης προπόνησης, όπως είναι αυτή της προετοιμασίας για έναν μαραθώνιο, χρειάζεται σίγουρα να καλύπτονται και οι πρωτεϊνικές σας ανάγκες, εκτός από τις ενεργειακές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι απαιτήσεις σε πρωτεΐνη για έναν αθλητή αντοχής αυξάνονται τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με τις ανάγκες ενός μέσου μη ασκούμενου ανθρώπου. Συγκεκριμένα οι συστάσεις πρόσληψης πρωτεΐνης για τους αθλητές αντοχής είναι 1,2 - 1,7 gr/kg σωματικού βάρους/ημέρα, ενώ η αντίστοιχη σύσταση για το γενικό πληθυσμό είναι 0,8 gr/kg σωματικού βάρους/ημέρα. Μην ξεχνάτε ότι μία διατροφή με ποικιλία, συχνά γεύματα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και ισορροπημένες ποσότητες πρωτεϊνών είναι ο καλύτερος σύμμαχος για έναν αθλητή που προπονείται εντατικά.

Αύξηση σωματικού βάρους
Καίγοντας τόσες πολλές θερμίδες μετά από αρκετές ώρες προπόνησης, το μόνο που θα περίμενε κανείς είναι κάθε έντονη προπονητική περίοδος να οδηγεί τους δρομείς σε μεγάλη απώλεια βάρους. Γιατί υπάρχουν όμως δρομείς που παίρνουν βάρος στη διάρκεια της προετοιμασίας για έναν αγώνα;

Η σημασία της ποσότητας και της ποιότητας
Στη διάρκεια ενός έντονου προπονητικού προγράμματος, τόσο πριν όσο και μετά την προπόνηση δεν αποκλείεται να αντιμετωπίζει κάποιος συμπτώματα όπως κόπωση, αίσθημα αδυναμίας, πολύ έντονη πείνα και ενίοτε πονοκέφαλο. Όλα αυτά τα συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται με τη διατροφική πρόσληψη πριν την προπόνηση, μετά, αλλά ακόμα και με τη διατροφή της προηγούμενης μέρας ή τις διατροφικές συνήθειες των τελευταίων μηνών.
Πρώτα απ’ όλα, μπορεί αυτά τα συμπτώματα να σχετίζονται με ήπια υπογλυκαιμία. Μετά την προπόνηση φυσιολογικά η όρεξη για κατανάλωση τροφής μειώνεται, ενώ πολύ συ- χνά μπορεί κάποιος να μην έχει μαζί κάποιο σνακ ή γεύμα αποκατάστασης. Αν καθυστερήσει πολύ το γεύμα αποκατάστασης είναι πιθανό να βάλετε τον οργανισμό σας σε μια στρεσογόνο κατάσταση έλλειψης ενέργειας και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα να μείνουν χαμηλά, κάτι που θα προκαλέσει έντονη πείνα και θα αναζητήσετε εύκολα τρόφιμα πλούσια σε ενέργεια και λίπος όπως είναι τα γλυκά και το πρόχειρο φαγητό. Ακόμα υπάρχει περίπτωση να καταναλώσετε το γεύμα σας με μεγαλύτερη ταχύτητα από το συνηθισμένο και να λάβετε μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή που πραγματικά χρειάζεστε. Το αποτέλεσμα μια τέτοιας συμπεριφοράς θα είναι να στερήσετε στον οργανισμό σας τη βέλτιστη αποκατάσταση μυϊκού γλυκογόνου και πρωτεΐνης που θα επιτυγχάνατε αν καταναλώνατε αυτό το γεύμα μέσα στα πρώτα 30 λεπτά μετά την προπόνηση. 

Αντιμετώπιση
Όπως αναφέραμε παραπάνω το πρώτο μισάωρο μετά την προπόνηση είναι το πιο σημαντικό για το πρώτο γεύμα αποκατάστασης. Αυτό ενδείκνυται να είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και να περιέχει μια ποσότητα πρωτεΐνης, η οποία εφοδιάζει τον οργανισμό με τα απαραίτητα αμινοξέα για τη βέλτιστη αποκατάσταση των μυϊκών μικροτραυματισμών αλλά και την αναδόμηση του μυός. Καλές επιλογές είναι τα smoothies από γάλα ή γιαούρτι και φρέσκα φρούτα ή μέλι ή ένα τοστ με τυρί χαμηλών λιπαρών σε συνδυασμό με κάποιο φρούτο. Στόχος ενός τέτοιου γεύματος είναι και να σας βοηθήσει να μειώσετε πιθανή υπογλυκαιμία και να διαχειριστείτε πιο σωστά τις διατροφικές σας επιλογές.

Ο ρόλος του σιδήρου
Η υπογλυκαιμία όμως δεν είναι ο μόνος λόγος που μπορεί να δημιουργήσει τάση για κακές διατροφικές επιλογές στην διάρκεια ενός έντονου προπονητικού προγράμματος.
Η έντονη εφίδρωση, η διούρηση και η καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων όταν το αίμα περνάει από τα πέλματα αποτελούν τους πιο συχνούς τρόπους απώλειας σιδήρου στους δρομείς. Το έντονο χτύπημα του ποδιού στο έδαφος προκαλεί αιμόλυση, φαινόμενο γνωστό ως «foot-strike hemolysis». Κάποιες φορές το αίσθημα κόπωσης, υπνηλίας, αδυναμίας και έλλειψης ενέργειας που προκύπτει από έλλειψη σιδήρου ή αθλητική αναιμία, ενδέχεται να σας δημιουργεί την τάση να αναζητάτε τρόφιμα πλούσια σε ενέργεια στη διάρκεια όλης της μέρας, με αποτέλεσμα να αυξάνετε την κατανάλωση φαγητού και να δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε το σωματικό σας βάρος. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Αμερικάνικου Κολλεγίου Αθλητιατρικής (American College of Sports Medicine) οι ανάγκες σε σίδηρο στους αθλητές αντοχής και κυρίως σε δρομείς αποστάσεων είναι αυξημένες κατά 70% συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό για αυτό είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό ή τον διατροφολόγο σας ώστε να ελέγξετε τα επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό σας. Φυσικά θα πρέπει να εντάξετε στη διατροφή σας όσο γίνεται καλές πηγές σιδήρου, όπως είναι το συκώτι, το κρέας από μοσχάρι, οι σαρδέλες, το σκούρο κρέας των πουλερικών, ο κρόκος του αυγού, τα ψάρια και τα θαλασσινά.

Η αλλαγή της σωματικής κατανομής
Μια ακόμα πιθανή εξήγηση για τη μέτρια αύξηση του σωματικού σας βάρους είναι ότι πιθανά αυξάνεται λίγο η μυϊκή μάζα σε αυτή την έντονη προπονητική περίοδο. Ο οργανισμός του δρομέα ανταποκρίνεται στην άσκηση προκαλώντας διάφορες ορμονικές αλλαγές που ευνούν την αύξηση της μυϊκής ιστό, η αλλαγή αυτή πιθανά δεν θα είναι εύκολα αντιληπτή στην εμφάνιση, αλλά μόνο στη ζυγαριά.
Την ίδια στιγμή, οι νέοι δρομείς αυξάνουν την ικανότητα του οργανισμού τους να αποθηκεύει μυϊκό γλυκογόνο κατά 60-70%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για κάθε 100 γραμμάρια μυϊκού γλυκογόνου ο οργανισμός αποθηκεύει άλλα 300 γραμμάρια νερό. Έτσι δεν αυξάνεται μόνο η ποσότητα του γλυκογόνου στον οργανισμό αλλά και αυτή του νερού. Με τη σειρά της, όλη αυτή η αποθήκευση νερού στο σώμα θα εμφανιστεί στο ζύγισμα σαν αύξηση βάρους, στην πραγματικότητα όμως υποδεικνύει πιθανότατα την καλή κατάσταση υδάτωσης του οργανισμού και δεν θα πρέπει να αποτελεί λόγο ανησυχίας.
Σε κάθε περίπτωση, αν χρειάζεται κάποιος να χάσει βάρος, καλό είναι αυτό να γίνει σταδιακά με ένα ρυθμό που δεν θα ξεπερνά το 0,5 – 1 κιλό την εβδομάδα. Μην ξεχνάτε ότι το σωματικό βάρος είναι ένα απλό μέτρο που αντικατοπτρίζει τη συνολική φυσική κατάσταση και συχνά ενδέχεται να διαπιστώσετε αλλαγές ανάλογα με το προπονητικό στάδιο στο οποίο βρίσκεστε.
Εντοπίστε ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το σωματικό σας βάρος και ξεκινήστε με μικρές εφικτές αλλαγές κάθε μέρα.

Της Ειρήνης Χριστάκη, Κλινικής Διαιτολογου-Διατροφολόγου, δημοσίευση στο Runner no. 64, Μsc (eatpositivethink.blogspot.gr)

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Federer’s rousing Wimbledon resurgence provides impetus for golden finale

Desmond Kane

Roger Federer of Switzerland waves to the fans as he holds the runner up trophy after the Gentlemen's Singles Final match against Novak Djokovic of Serbia on day thirteen of the Wimbledon Lawn Tennis Championships at the All England Lawn Tennis and Croquet Club on July 6, 2014 in London, England.
There is something in the way he moves. There always has been. There are not too many figures in sport who can enchant the viewing public the way Roger Federer does.
There are not too many performers who can nudge this onlooker out of bed having worked through Saturday night and into Sunday morning with eyeballs as red as Fed's Switzerland flag yet suddenly feel as enlivened as if one was sitting quaffing ice cold beer and fresh prawns on a beach with a Caribbean sunset slowly disappearing before you.

Watching Federer play tennis remains an intensely pleasurable experience. It should be given out as part of a relaxation therapy on the NHS. Never has there been a sight for sore eyes in tennis like witnessing the 'Artful Roger'. We'll miss him when he is gone.

When you think of Federer, you immediately imagine grace, beauty and bewitching athleticism. You think of all the gorgeous things that professional sport should be about. You think of Muhammed Ali halting Sonny Liston, Maradona skipping beyond football's hatchet men, Sachin Tendulkar obliterating a Test attack or Ronnie O'Sullivan compiling a maximum as if he is playing pool in a pub.
You think of the very basics of tennis in its rawest form of knocking a ball back across a net being carried out the way it was intended from its origins. Well before men like Fred Perry once danced around Centre Court in long trousers in the 1930s.
More than a tennis player, he is a sporting artist, dabbing his brushstrokes on the canvas of the tennis courts the world over for the best part of 16 years. As we witnessed over the past fortnight in London, grass seems to highlight the subtle elegance of the man better than other surfaces. The yellow ball on grass accompanying a flashing Federer backhand remains utterly glorious, a stand-alone moment in professional sport that should be ring-fenced for posterity alongside his baubles.
Wimbledon has always complemented his innate bounce more than most venues. A classic venue for the ultimate stylist. At the age of 32 with 17 Grand Slam titles behind him - and two sets of twins in front of him - his legs show no signs of creaking.

That he should lose to the majestic Novak Djokvovic (6-7(7) 6-4 7-6(4) 5-7 6-4, for the record) in his ninth appearance in a Wimbledon final was not shameful. That he should fall agonisingly short of a record eighth title at the All England club two years after clasping his seventh was not because of the advancing of years.
Rather it was down to a spot of good fortune deserting him, a few key points here and there that might well have fallen on his side of the net only to narrowly elude him. And of course an opponent in Djokovic who does not really care to relent.
But then neither does Federer.
Moving towards the concluding years of his starry career, there were junctures of this final that should provide Federer with real belief that more Grand Slams lie within him.
There were moments when he clearly confused Djokovic. To achieve such a feat against such a supreme athlete, perhaps the fittest and most bendable figure to play tennis, should be enough to sustain Federer. Certainly in the immediate future with the US Open at Flushing Meadows coming into view next month.
His ability to escape from 5-2 behind in the fourth set with Djokovic reading his serve and smelling the winning post was astounding. Djokovic had Championship point, but Federer saved himself before managing to snare another four straight games in forcing the fifth set.
When they set off for the decider, there was a real feeling in the air that he could have become the first man since Robert Falkenberg in 1948 to come from Championship point down to carry off the Grand Slam on grass.
Federer had intimated after his win over Milos Raonic in his semi-final that there be won't be another ten of these days out, but that does not mean he should hanker after another one or two.
It must become extremely tedious when Federer attends post-match press conferences in having to field questions about his future. And whether or not he can win more Grand Slams.
The answer to that should be a firm who knows? Nobody can say with any certainty that he will win another Grand Slam, but then neither should we begin penning his obituary. Let's put it this way: he is better equipped to make good on his vast reserves of natural ability than he was two weeks ago.
Is he too old to win another Grand Slam? Obviously not. How can he be when he dropped serve only once in reaching the final of Wimbledon, swatting aside younger opponents including fellow Swiss and Australian Open champion Stanislas Wawrinka in the quarter-finals, and Raonic, aged 23, in the last four.
How can anyone question his fitness levels when he contested his final four matches in six days? In the final, Federer covered 4,096 metres to Djokovic’s 3,773.
Did he benefit from an easy draw at Wimbers? No. He was tackling Wawrinka while Djokovic was facing Maric Cilic in the last eight. Rafael Nadal dropping out in the round of 16 assisted his quest, but then the Spanish player no longer seems as potent on grass as when he lifted the tournament in 2008 and 2010.
Certainly not as comfortable as Federer remains at the venue.
Is Federer's nerve holding up a month short of his 33rd birthday? Obviously. Otherwise he would have been dead long before they reached the fifth set yesterday. Djokovic twice broke Federer only to be broken back twice in the fourth set by a figure who somehow clung to the contest like rust.
It is to his eternal credit that he walked off court clutching first prize in the face of Federer's longevity.
View gallery
.
Prince William, David Beckham, Hugh Jackman, Bradley Cooper and Samuel L Jackson, to name but a few of the beautiful folk, all jostled for prime viewing spots on Centre Court. They all crammed into Centre Court to watch with their bulging pockets, and pampered lifestyles. And how they loved it.
But none of their folding stuff can buy what Federer has. With around £50m banked in career prize money, Federer could not afford was he has. His ability to entertain on a tennis court with his stylish gait is a one-off. It is a sensation he will never replicate in retirement.
Despite boasting 17 Slams, some with argue that he is not the greatest. Some will wonder how he can be classified the greatest if he has lost 23 matches to Nadal. And won only 10. Nadal is three Slams behind Federer on 14. If Federer is arguably the greatest, he is certainly the classiest. There is no brute force in his behaviour.
When asked about whether this would be it for him and Wimbledon finals, Federer responded: “Whatever it is, you’ve just got to wait and see. Maybe there’s much more to come."
You never know what is around the corner. One remembers the US golfer Mark O'Meara picking up his only two golf Majors - at the US Masters and the British Open in 1998 - beyond the age of 41 seemingly with his best years behind him.
Rather than think about attempting to finish on 18, why should Federer not contemplate 20? These are hardly days to rage against the dying of the light.

"The world breaks everyone, and afterwards many are strong at the broken places," wrote the American author Ernest Hemingway.
How one responds to loss is crucial to the optimism of the human condition in moving forth.
There is not much broken with his game. There never has been. Call it an Indian summer or enhancing his legacy, there is yet scope for Federer to improve himself.
If he wants it, the closing scripture of his fabled career could be as pleasurable as a Caribbean sunset.