Οστεονέκρωση η λίμπερο της Ιταλίας

 Μία ιδιαίτερα σοβαρή ασθένεια έπληξε τη λίμπερο της εθνικής Ιταλίας, Πάολα Καρντούλο, η οποία πάσχει από οστεονέκρωση και θα μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για ένα χρόνο.

πηγη:contra

Τι ειναι οστεονεκρωση?

Η νέκρωση του οστού είναι το αποτέλεσμα της ελαττωμένης αρτηριακής αιμάτωσης, που οδηγεί σε καθίζηση του οστού, σε διαταραχή της γεωμετρίας της άρθρωσης και τελικά σε δευτεροποαθή οστεοαρθρίτιδα. Τα χαρακτηριστικά ιστολογικά ευρήματα στην οστεονέκρωση είναι η ίνωση του μυελού, η νέκρωση των λιπωδών κυττάρων, η νέκρωση του οστού και ορισμένες ενδείξεις οστικής αναγέννησης. Η παρατεταμένη ισχαιμία προκαλείται από ενδο- ή εξωαγγειακή παθολογία μέσα στο ίδιο το οστούν. Έτσι, η αγγειίτιδα των μικρών αγγείων, η θρόμβωση των αρτηριολίων, η φλεβική απόφραξη και τα μικροέμβολα μπορού να προκαλέσουν ισχαιμία. Διηθητικές διεργασίες, όπως η νόσος του Gaucher, μπορούν έμμεσα να μεταβάλλουν την αιμάτωση, προκαλώντας συμπίεση των κολποειδών κοιλοτήτων. Η άμεση τοξική επίδραση ορισμένων ουσιών πάνω σε διαφορετικούς κυτταρικούς πληθυσμούς του οστού μπορεί επίσης να οδηγήσει σε οστεονέκρωση. Για παράδειγμα, ακόμα και μικρή ποσότητα αλκοόλ μπορεί να είναι τοξική για τα οστεοκύτταρα. Τα γλυκοκορτικοειδή (ενδογενή ή εξωγενή) μπορεί να είναι τοξικά για τα λιποκύτταρα ή ακόμα και να επάγουν τη μετατροπή του αιμοποιητικού μυελού σε λιπώδη ιστό. Πιστεύεται ότι η αυξημένη ενδοοστική πίεση είναι ο κοινός μηχανισμός όλων των καταστάσεων, που οδηγούν σε οστεονέκρωση, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως η οστεοαρθρίτιδα.
Η πρώτη κλινική εκδήλωση της οστεονέκρωσης είναι ο πόνος, που εμφανίζεται σχετικά απότομα. Αρχικά, ο πόνος εκλύεται μόνο με την κίνηση, αλλά αργότερα εμφανίζεται και στην ηρεμία. Στα πρώιμα στάδια, η ελάττωση του εύρους των κινήσεων έχει άμεση σχέση με την παρουσία του πόνου. Μερικοί ασθενείς υποφέρουν από έντονο πόνο, καθώς η νόσος εξελίσσεται, ενώ άλλοι με παρόμοιες ακτινολογικές αλλοιώσεις είναι σχετικά ασυμπτωματικοί. Η οστική ανακατασκευή επιτρέπει σε μερικούς ασθενείς να παραμένουν λειτουργικοί για πολλά χρόνια, παρά την ελάττωση του εύρους των κινήσεων. Οι περισσότεροι ασθενείς όμως, εμφανίζουν επίμονο και συνεχώς επιδεινούμενο πόνο, προοδευτική απώλεια εύρους κινήσεων και σημαντική λειτουργική έκπτωση. Ο χρόνος που θα μεσολαβήσει από την αρχική εμφάνιση των συμπτωμάτων μέχρι το τελικό στάδιο, ποικίλλει σημαντικά από ασθενή σε ασθενή. Μια περίπτωση οστεονέκρωσης, με την οποία έρχονται συχνά αντιμέτωποι οι ρευματολόγοι, είναι αυτή μιας νέας γυναίκας με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο και χαρακτηριστικά δευτεροπαθούς συνδρόμου Cushing από τη χρονία λήψη γλυκοκορτικοειδών.Άλλες λιγότερο συχνές καταστάσεις είναι: τραύμα( υπεξάρθρημα ισχίου, κάταγμα ισχίου, μετά από αρθροσκόπηση), νοσήματα συνδετικού ιστού( συστηματικός ευθηματώδης λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματική αγγειίτιδα, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, άλλα νοσήματα), αιματολογικές παθήσεις( δρεπανοκυτταρική νόσος, αιμοσφαιρινοπάθεια S-C, ελάσσων θαλασσαιμία, διαταραχές πήξης και η ενδαγγειακή πήξη που σχετίζεται με λοιμώξεις), διηθητικές παθήσεις( νόσος του Gaucher, συμπαγείς όγκοι),μεταβολικές παθήσεις( ουρική αρθρίτιδα), νοσήματα που σχετίζονται με νέκρωση λιπώδους ιστού( παγκρεατίτιδα, καρκίνος παγκρέατος), εμβολές( νόσος από αποσυμπίεση), γλυκοκορτικοειδή εξωγενή και ενδογενή( άσθμα, απλαστική αναιμία, λευχαιμίες και λεμφώματα, κολιοκάκη, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, σύνδρομο Cushing, μεταμόσχευση οργάνων, ενδοαρθρική, ενδοφλέβια και εντερική χορήγηση), γαστρεντερικές παθήσεις( φλεγμονώδης νόσος του εντέρου), κυτταροτοξικοί παράγοντες( βινπλαστίνη, βινκριστίνη, σισπλατίνη ενδαρτηριακή, κυκλοφωσφαμίδη, μεθοτρεξάτη, μπλεομυκίνη, 5-φθοριοουρακίλη), αλκοόλ, ακτινοβολία, κύηση, ιδιοπαθής.
Η διάγνωση γίνεται με MRI η οποία επιτρέπει τη διάκριση ανάμεσα σε φυσιολογικό οστούν και μυελό, ανάμεσα σε νεκρό οστούν και μυελό, ανάμεσα σε νεκρό οστούν με μυελό που έχει αντικατασταθεί από συγρίμματα και ζώνες οστικής ανακατασκευής. Το νεκρωμένο οστούν και ο μυελός παράγουν σήμα χαμηλής έντασης και στην Τ1 και στην Τ2 ακολουθία, ενώ το υποχόνδριο οστούνεμφανίζεται με την εικόνα σκοτεινών γραμμώσεων. Η συνδυασμένη παρουσία των σημάτων αυτών δίνει τη χαρακτηριστική μορφολογία ερπετου. Το οίδημα του μυελού των οστών, χωρίς τα άλλα συνοδά ευρήματα, είναι χαρακτηριστικό της παροδικής οστεοπόρωσης. που είναι κατάσταση αναστρέψιμη και δεν αντιμετωπίζεται χειρουργικά.
Σταδιοποίηση της οστεονέκρωσης:
Στάδιο 0 :απουσία κλινικών εκδηλώσεων, φυσιολογικές ακτινογραφίες
Στάδιο 1 :εμφάνιση κλινικών εκδηλώσεων, φυσιολογικές ακτινογραφίες
Στάδιο 2: περιοχές οστεοπενίας και οστεοσκλήρυνσης στην ακτινογραφία
Στάδιο 3: πρώιμη οστική καθίζηση με το σημείο του <<μισοφέγγαρου>>(ακτινοδιαπερατή περιοχή κάτω από τον οστικό φλοιό, που αντιστοιχεί σε οστική νέκρωση)
Στάδιο 4: προχωρημένη οστική καθίζηση που απεικονίζεται ως επιπέδωση της μηριαίας κεφαλής με ή χωρίς διαταραχή της γεωμετρίας της άρθρωσης
Θεραπεία:
Τα στάδια 0, 1 και 2 μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητικά μέτρα όπως αναλγητικά, φυσικοθεραπεία, προκειμένου να διατηρηθεί η μυική ισχύς και να αποφευχθούν οι συγκάμψεις και τα βοηθητικά μέσα για την διευκόλυνση της βάδισης.
Η χειρουργική αποσυμπίεση της ισχαιμικής περιοχής γίνεται για να ελαττωθεί η ενδοοστική πίεση, να αποκατασταθεί η αιματική ροή και να επιτραπεί στο γειτονικό υγιές οστούν να συμβάλλει στην οστική ανακατασκευή.

 http://www.revmatologos.com/article84.htm